Rozciągający się na zachód od północnej części Warszawy Kampinoski Park Narodowy daje mieszkańcom stolicy niedostępną dla mieszkańców większości wielkich aglomeracji możliwość spędzenia czasu w pięknych okolicznościach przyrody, która jest szczególnie atrakcyjna ze względu na rozległą siatkę szlaków turystycznych pieszych i rowerowych. Poza obfitością różnorodnej flory i fauny park oferuje także wyjątkowe formacje rzeźby terenu. Był on też świadkiem wielu wydarzeń historycznych – zarówno tych chwalebnych jak i haniebnych.
Okiem geografa
Puszcza Kampinoska, której niemal całą powierzchnię zajmuje park, znajduje się w pradolinie Wisły. Pradolina to rozległe obniżenie wokół rzeki, które powstało na skutek topnienia lądolodu. Ogromne ilości wody przepływały równolegle do czoła lodowej masy, a gdy epoka lodowcowa odeszła w niepamięć, poziom wody się obniżył pozostawiając liczne wyspy i łachy, które wskutek działania wiatru przekształciły się w obecnie istniejące wydmy – są to jedne z lepiej zachowanych wydm śródlądowych w Europie. W miejscach odciętych od głównego nurtu rzeki powstały natomiast bagna, które również możemy podziwiać i dziś i które są rajem dla ptactwa wodno-błotnego.
Okiem biologa
Duża różnorodność nisz ekologicznych w parku sprzyja współistnieniu w nim licznych roślin i zwierząt. Poza kilkoma tysiącami gatunków bezkręgowców (głównie owadów), liczna jest też reprezentacja zwierząt kręgowych. Z płazów wyróżniają się rzadkie traszka grzebieniasta i kumak nizinny, wśród ptaków wypatrzymy bąka, derkacza, żurawia, zimorodka i szczególnie wartego uwagi bociana czarnego. Największym ssakiem jest znajdujący się w logo parku łoś, którego populacja została odtworzona tu w latach 50. XX wieku. Później reintrodukowano także bobra oraz rysia. Poza nimi spotkać możemy także wilki, wydry, kuny, jenoty, czy pospolite jelenie, sarny, dziki.
Formacje roślinne są równie zróżnicowane. Nad Wisłą rosną lasy wierzbowo-topolowe, koło bagien wznoszą się olsy, ciut dalej łęgi, w końcu – na terenach położonych ciut wyżej, a więc suchszych, dąbrowy i grądy. Liczne i interesujące są gatunki reliktowe, czyli typowe dla środowisk, jakie występowały na danym terenie dawniej. Takie żywe pozostałości epoki lodowcowej to choćby zimoziół północny czy niesamowita chamedafne północna, która zajmuje w puszczy jedynie dwa stanowiska.
Okiem historyka
Puszcza zasiedlona została dopiero w XV wieku, choć występują w niej także pozostałości o wiele wcześniejszych grodów. W 1410 przeprawiał się przez nią zmierzający do Czerwińska Władysław Jagiełło, przed bitwą pod Grunwaldem. Król najprawdopodobniej udawał się w niej na polowania. Ziemie te były następnie świadkami przemarszu wojsk Dąbrowskiego podczas insurekcji kościuszkowskiej, powstania styczniowego, a podczas II wojny światowej okrutnej zbrodni w Palmirach, kiedy to funkcjonariusze SS dokonali masowego mordu.
Kampinoski Park Narodowy jest zatem miejscem, które ma wiele do zaoferowania. Szczególnie polecamy udanie się na dłuższą przejażdżkę rowerową wyznaczonymi trasami, co jest świetnym sposobem na stres i zmęczenie.
MJA
