Kampinoski Park Narodowy – zielone płuca Warszawy

0
1602
jesienny poranek w Puszczy Kampinoskiej
Od 2000 roku Kampinoski Park Narodowy jest Rezerwatem Biosfery „Puszcza Kampinoska”| fot.: stock.adobe.com

Rozciągający się na zachód od północnej części Warszawy Kampinoski Park Narodowy daje mieszkańcom stolicy niedostępną dla mieszkańców większości wielkich aglomeracji możliwość spędzenia czasu w pięknych okolicznościach przyrody, która jest szczególnie atrakcyjna ze względu na rozległą siatkę szlaków turystycznych pieszych i rowerowych. Poza obfitością różnorodnej flory i fauny park oferuje także wyjątkowe formacje rzeźby terenu. Był on też świadkiem wielu wydarzeń historycznych – zarówno tych chwalebnych jak i haniebnych.

Okiem geografa

Puszcza Kampinoska, której niemal całą powierzchnię zajmuje park, znajduje się w pradolinie Wisły. Pradolina to rozległe obniżenie wokół rzeki, które powstało na skutek topnienia lądolodu. Ogromne ilości wody przepływały równolegle do czoła lodowej masy, a gdy epoka lodowcowa odeszła w niepamięć, poziom wody się obniżył pozostawiając liczne wyspy i łachy, które wskutek działania wiatru przekształciły się w obecnie istniejące wydmy – są to jedne z lepiej zachowanych wydm śródlądowych w Europie. W miejscach odciętych od głównego nurtu rzeki powstały natomiast bagna, które również możemy podziwiać i dziś i które są rajem dla ptactwa wodno-błotnego.

Kampinos bagna
W miejscach odciętych od głównego nurtu rzeki powstały bagna | fot.: stock.adobe.com

Okiem biologa

Duża różnorodność nisz ekologicznych w parku sprzyja współistnieniu w nim licznych roślin i zwierząt. Poza kilkoma tysiącami gatunków bezkręgowców (głównie owadów), liczna jest też reprezentacja zwierząt kręgowych. Z płazów wyróżniają się rzadkie traszka grzebieniasta i kumak nizinny, wśród ptaków wypatrzymy bąka, derkacza, żurawia, zimorodka i szczególnie wartego uwagi bociana czarnego. Największym ssakiem jest znajdujący się w logo parku łoś, którego populacja została odtworzona tu w latach 50. XX wieku. Później reintrodukowano także bobra oraz rysia. Poza nimi spotkać możemy także wilki, wydry, kuny, jenoty, czy pospolite jelenie, sarny, dziki.

jeleń w Puszczy Kampinoskiej
W Puszczy Kampinoskiej powoli dobiega końca okres godowy jeleni, czyli rykowisko | fot.: stock.adobe.com

Formacje roślinne są równie zróżnicowane. Nad Wisłą rosną lasy wierzbowo-topolowe, koło bagien wznoszą się olsy, ciut dalej łęgi, w końcu – na terenach położonych ciut wyżej, a więc suchszych, dąbrowy i grądy. Liczne i interesujące są gatunki reliktowe, czyli typowe dla środowisk, jakie występowały na danym terenie dawniej. Takie żywe pozostałości epoki lodowcowej to choćby zimoziół północny czy niesamowita chamedafne północna, która zajmuje w puszczy jedynie dwa stanowiska.

Linnaea borealis w puszczy kampinoskiej
Zimoziół północny lub też Linnaea borealis Ulubiona roślina Karola Linneusza otrzymała nazwę naukową na jego cześć na jego własne życzenie | fot.: stock.adobe.com

Okiem historyka

Puszcza zasiedlona została dopiero w XV wieku, choć występują w niej także pozostałości o wiele wcześniejszych grodów. W 1410 przeprawiał się przez nią zmierzający do Czerwińska Władysław Jagiełło, przed bitwą pod Grunwaldem. Król najprawdopodobniej udawał się w niej na polowania. Ziemie te były następnie świadkami przemarszu wojsk Dąbrowskiego podczas insurekcji kościuszkowskiej, powstania styczniowego, a podczas II wojny światowej okrutnej zbrodni w Palmirach, kiedy to funkcjonariusze SS dokonali masowego mordu.

Kampinos Park Narodowy
Powierzchnia tego obszaru to ok. 670 km², jednak tylko ok. 270 km² zajmują lasy | fot.: stock.adobe.com

Kampinoski Park Narodowy jest zatem miejscem, które ma wiele do zaoferowania. Szczególnie polecamy udanie się na dłuższą przejażdżkę rowerową wyznaczonymi trasami, co jest świetnym sposobem na stres i zmęczenie.

 


MJA