Nowoczesne okna w domach jednorodzinnych mają być przede wszystkim ciepłe. Ale zastosowane w nich szyby miewają dodatkowe zdania – chronić przed słońcem i przegrzewaniem , hałasem czy ucieczką ciepła.
Do szklenia w domach jednorodzinnych – czy to jako szyby do okien czy w postaci szklanych ścian – stosuje się szyby zespolone. Pakiet kilku tafli zwykłego szkła typu float, między którymi są przestrzenie wypełnione gazem szlachetnym, ma lepsze parametry termoizolacyjne, niż niegdyś stosowane okna o pojedynczych szybach. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, by szyby zespolone miały dodatkowe właściwości.
Szyby ciepłochronne
To tafle, które z jednej strony mają napyloną warstwę tlenków metali szlachetnych (ta strona szyby znajduje się wewnątrz pakietu zespolonego). Przepuszcza ona do środka promieniowanie słoneczne, ale utrudnia ucieczkę ciepła z pomieszczeń. Ograniczają w pewnym stopniu dostęp światła słonecznego do domu, ale też pozwalają zmniejszyć wydatki na ogrzewanie. Chronią też okna przed parowaniem.
Szyby przeciwsłoneczne
W dobrze ocieplonych domach, przy dużej powierzchni okien i południowej ekspozycji, wnętrza często się przegrzewają. Aby ograniczyć to zjawisko, w pakietach zespolonych montuje się szyby przeciwsłoneczne. Mogą być one dwojakiego rodzaju. Pierwsze, zwane refleksyjnymi, odbijają część promieniowania cieplnego. Mogą mieć z jednej strony (od środka pakietu szybowego) napyloną warstwę tlenków metali lub naklejoną folię – oba rozwiązania sprawiają, że tafla działa jak lustro. Wytwarza się je ze szkła zwykłego lub barwionego w masie, mogą więc być bezbarwne lub kolorowe, np. srebrne, niebieskie czy brązowe.
Drugi typ szyb przeciwsłonecznych to absorpcyjne. Do ich wytwarzania używa się szkła barwionego w masie, które pochłania część promieniowania cieplnego i świetlnego. Im grubsza jest tafla, tym kolor wyraźniejszy i większe możliwości absorpcji.
Szyby antywłamaniowe
Nie ochronią przed włamaniem, ale znacznie utrudnią złodziejowi dostanie się do środka przez okno. Szyba tego typu to dwie tafle szkła sklejone ze sobą kilkoma warstwami folii PVB o grubości 0,38 mm każda. Od liczby warstw folii zależy wytrzymałość szyby – domach jednorodzinnych najczęściej używa się szyb klasy P2 (dwie tafle i dwie warstwy folii) lub P4 (cztery warstwy folii).
Aby zastosowanie szyby antywłamaniowej miało sens, także okno w którym zostanie zamocowana, musi mieć rozwiązania utrudniające wyważenie i wyłamanie.
Szyby dźwiękochłonne
Izolują akustycznie od hałaśliwego otoczenia zewnętrznego. Takich właściwości nie ma pojedyncza tafla, ale cały pakiet szybowy, w którym zastosowano rozwiązania utrudniające przenikanie dźwięków. Może to być zróżnicowanie grubości tafli (np. w szybie zespolonej montuje się taflę o gr, 4 i 6 mm), użycie szkła klejonego (tafli podklejonej folią) oraz wypełnienie przestrzeni między szybami ciężkim gazem (np. kryptonem).
Szyby samoczyszczące
Stosowane jest najczęściej na dużych powierzchniach przeszklonych (np. elewacjach), albo w oknach umieszczonych wysoko w dachu. Proces samooczyszczanie szkła przebiega w dwóch etapach. Powłoka tlenków metali, którymi powleczona jest od zewnętrznej strony szyba, pod wpływem promieniowania UV reaguje z zanieczyszczeniami organicznymi osiadającymi na szybie. Do tego potrzebne jest jedynie słońce. Drugi etap to spłukanie zanieczyszczeń, do czego z kolei niezbędny jest deszcz. Równomiernie spływa on po szkle, spłukując resztki zanieczyszczeń.